Dag 8: Cody naar Canyon in Yellowstone NP

VRIJDAG 26 Juni

Pfff, de 8^e dag al…tijd gaat veel te snel en wat hebben we al veel gezien. Vandaag stond de rit naar en bezoek aan Yellowstone op het programma. Na een volgende tankbeurt (hadden inmiddels ruim 1.800 km met de camper gereden en 487 liter getankt…) en enkele boodschappen richting Yellowstone gegaan. Een rit van ca. 200 km slechts. Als eerste vlak buiten Cody gestopt bij de Buffalo Bill Dam. Vergelijkbaar met de dam die we bij onze eerdere Amerika reis in Page (Glen Canyon Dam) zagen, maar dan veel mooier gelegen tussen de rotsen. Hierna een geweldige route gereden over een mooie pas en langs Yellowstone Lake. Hier ook meteen gestopt op 1,5 meter van het water en net als gisteren met een prachtig uitzicht vanuit de camper rechtstreeks op het water geluncht in de camper. Vervolgens begon allereerst het spotten van dieren en het duurde niet lang voordat er vlak voor ons enkele gigantische bizons de weg overstaken. Niet dat we ze hadden kunnen missen, want links en rechts stond het vol met auto’s langs de kant. Later bleek dat er op vele plaatsen bizons liepen en kwamen we ook nog grote herten tegen. Daarna eerste de upper Fall (waterval) gaan bekijken en dit was al geweldig mooi. Even verderop vervolgens een wandeling helemaal naar beneden moeten maken (en terug) van 1,2 km lang, maar absoluut de moeite waard. Wat een geweldig uitzicht op de kloof (genoemd de Grand Canyon of the Yellowstone) en je staat letterlijk met je neus bovenop de plek waar het water naar beneden raast. Ontzettend indrukwekkend om te zien.

Hierna naar onze camping gereden die midden in het park ligt. Gelukkig hadden we deze ruim op tijd geboekt want deze was inmiddels vol. Na uitgebreide informatie over do’s en don’ts m.b.t. beren en eten hebben wij ons plekje opgezocht. Midden in het bos een mooie (pull through) plek (dat wil zeggen dat je niet hoeft te draaien met je camper maar kan doorrijden) gekregen en de avond met een lekkere barbecue ingeluid. Omdat er geen stroom/water aanwezig is en om 20.00 uur de generator uit moet tijdig gedoucht en daarna nog ouderwets een potje gekaart. Dan nog wat overige informatie:

Voor de liefhebbers van cijfers hebben we nog wat informatie over de camper opgezocht. Hij heeft een 6,8 liter motor, een benzinetank voor 220 liter en het gewicht waar we nu mee rijden is rond de 7.000 (!!!) kg. In Amerika is pas vanaf 10.000 kg een speciaal (vrachtwagen)rijbewijs nodig, terwijl de camper wel op een vrachtwagenchassis is gemaakt.

Waar wij overigens onze camper heel speciaal en met name groot vinden, worden we op de campings en onderweg gewoon weer met beide beentjes op aarde gezet, want er rijden volop campers van het type touringcar….. Zelfs de caravans hier, die voornamelijk worden voortgetrokken door pick-ups zijn vaak een meter of 10 lang en makkelijk 4 meter hoog.

Dag 9: Yellowstone National Park - Gardiner

Zaterdag 27 juni 2015

Wie dieren wilt zien, moet vroeg opstaan is een aloud gezegde…. Dat was dan ook de reden dat de wekker vanmorgen om 06.00 uur af ging…Gelukkig werd er al snel duidelijk dat er meerdere mensen op dit tijdstip zo gek zijn om op te staan, zodat we ons niet helemaal hoefden te schamen. Tegen 6.30 uur waren we dan ook onderweg, na bij het tankstation wel eerst 4 bekers koffie (French Vanille is de koffiesmaak van deze vakantie) gehaald te hebben. Als jonge woudlopers (of Arendsoog) tijdens de slingerende rit door de bergpas links en rechts kijken, maar meer dan enkele herten kwamen we helaas niet. Bij een tussenstop om een kijkje te nemen bij een waterval gevraagd aan een parkranger waar de meeste kans was om dieren te zien. Het bleek dat we de weg richting de uitgang in het noorden moesten afrijden en dat daar de dieren zouden zijn. En wat bleek, het stikte inderdaad van de dieren. Weliswaar voornamelijk honderden (zo niet duizenden) bizons en (een soort van) springbokken, maar toch. Bij de bizons zelfs meerdere keren moeten stoppen, omdat ze letterlijk op 1 meter van de camper de weg versperden. Na ca. 30 km omgedraaid en de route nogmaals terug gereden.

Hierna uitgekomen bij Mammoth Hot Springs. De gigantische kalksteen terrassen bestaan uit een ‘upper terrace’ en ‘lower terrace’. Omdat we beneden de camper niet konden parkeren, naar boven gereden waar we de camper gelukkig wel kwijt konden. De terrassen zijn allemaal bereikbaar via houten looppaden en stellagen waar we ca. 1,5 uur rond hebben gelopen. Het was inmiddels weer flink warm (tegen de 30 graden) en we besloten om al naar de camping voor vanavond te gaan. Voordeel van vroeg opstaan was dat we om 13.00 uur al bij de camping in Gardiner waren. Dit plaatsje ligt net buiten Yellowstone op ca. 10 km van Mammoth Hot Springs. Hiermee tevens onze 7^e staat (Montana) aangedaan deze vakantie. Na een keer verplaatsen uiteindelijke een fantastisch plekje gekregen met uitzicht op de Rocky Mountains. De rest van de middag gebruikt om wat te internetten, te dutten en te schuilen, want helaas begon het te onweren. De camping (Rocky Mountains RV Park & Lodging) is weliswaar de duurste camping, maar wel de beste qua plek/ligging/sanitair. ’s Avonds wel buiten kunnen eten en de avond verder ingevuld met het bijwerken van (drie) reisverslagen (er kwamen uit NL wat klachten dat er al enige tijd geen nieuwe verslagen waren geplaatst…) en het uploaden van de foto’s. Helaas werkt Wifi (vreemd genoeg) op veel plaatsen erg traag en kan het zo zijn dat we ook de komende dagen ook verstoken zullen zijn van internet. Morgen staat in het teken van het bezoeken van de westkant van het park met alle geisers, waarna we onze laatste nacht in Yellowstone zullen doorbrengen.

Dag 10: Yellowstone National Park - Grant Village

ZONDAG 28 JUNI 2015

Na een prima nacht en de vaste rituelen rond 8.30 uur weg gereden om de westkant van Yellowstone te bezoeken die bekend staat om zijn geisers, borrelende modderpoelen en gekleurde heet water bronnen (zie vooral de foto’s!!). In Yellowstone bevinden zich 2/3 van alle geisers op de wereld, dus dat moest goed komen. Eerst kwamen we weer langs Mammoth Hot Springs waar de grote herten (heten hier Elk) op de gevoelige plaat zijn vastgelegd. Dat ging vrij eenvoudig, omdat ze midden in het dorpje voor een gebouw in het gras lagen. De ranger riep via de megafoon van zijn auto wel nog om dat men op minimaal 30 feet afstand moest blijven. Helaas gisteren geen (Yogi) beer gezien, maar wie weet ging dat vandaag toch nog lukken. Hierna doorgereden naar de eerste halte, Norris Geyser Basin. Dit was onze eerste kennismaking met geyser en warm water bronnen (Hot Springs) en wat voor een kennismaking! Ook hier kon je via houten vlonders door het gebied lopen en de geisers zien die stoom bliezen, azuurblauwe bronnen en (helaas) ook genieten van de rotte eieren lucht. Hierna door en helaas bleek dat enkele plekken niet toegankelijk waren voor RV’s en dat we op 1 locatie geen parkeerplek voor onze RV konden vinden. Het was erg druk deze zondag en net als in de rest van de wereld ook hier veel (lastige) Chinezen. De volgende stop betrof Midway Geyser Basin (waar we gelukkig net een parkeerplekje kregen) met de grootste bron van het park ‘ Grand Prismatic’. Een geweldig grote donkerblauwe bron met een goudkleurige rand die je via de vlonders (boardwalk) kon bekijken.

De volgende stop was de meeste bekende plek van het park, Old Faithful. Genaamd naar de geiser (de oude betrouwbare) die gemiddeld om de 90 minuten uitbarst en waarvan mooi staat aangegeven hoe laat de uitbarsting steeds wordt verwacht. Bij aankomst op het gigantische parkeerterrein ,waar we nog net een plekje konden vinden, zagen we in de verte dat er net een uitbarsting was geweest. En inderdaad, de volgende uitbarsting werd 1,5 uur later verwacht. Dit gaf ons de tijd om het visitor center te bezoeken, een korte film te bekijken en ook hier een wandeling langs de overige vele poelen, geisers en bronnen te maken. Om 14.38 uur werd de volgende uitbarsting verwacht en er stonden er letterlijk duizenden mensen naast elkaar een paar rijden dik om dit te aanschouwen. Rond 14.40 uur was het dan zo ver en spoot het water (naar onze schatting) ca. 20 meter omhoog en duurde de eruptie enkele minuten. Geweldig om mee te maken en begrijpelijk dat zo veel mensen dit willen zien.

Als afsluiting nog de laatste locatie bezocht aan/langs Lake Yellowstone. Na zo een dag merk je al snel dat je verwend raakt, al bleef het allemaal bijzonder. Zeker de kraters/warm water bronnen die in het meer te zien waren.

Hierna door naar de camping van vandaag, gelegen in Grant. Net als in Canyon Village een camping van Xanterra (de organisatie die meerdere campings in het park uitbaat). Ook deze camping had geen stroom/water aansluiting, maar tot 20.00 uur mocht de generator gebruikt worden, dus douchen en eten maken was geen probleem. De plek was erg lastig bereikbaar tussen de bomen en moest achteruit ingeparkeerd worden, maar het paste gelukkig net. Ook hier geen wifi dus ‘ verplicht’ aangewezen op een boek en een kaartje leggen, waarna er wederom een eind kwam aan een geweldig mooie dag in een schitterend natuurpark.

Dag 11: Yellowstone NP naar Star Valley Ranch

MAANDAG 29 JUNI 2015

Vandaag hebben we Yellowstone verlaten. Een park waarvan we op voorhand niet goed wisten wat we moesten verwachten, maar waar we achteraf alle vier van zeggen dat dit het mooiste Nationale Park van Amerika is dat we hebben gezien (en we hebben er inmiddels toch al flink wat gezien) dankzij de grote afwisseling van vele bezienswaardigheden. ’s Ochtends de camping verlaten en na zo’n 20 km langs de kant gestopt en daar (met behulp van de generator) het ontbijtje (met brood uit de oven) gemaakt met wederom een mooi uitzicht. Na het uitrijden van Yellowstone (via de uitgang in het zuiden) reden we vanzelf Grand Teton NP in. Wederom een natuurpark dat met name bekend staat om de hoge bergen waarvan de hoogste (Grand Teton) 13.770 foot is (voor de Amerikafielen…reken zelf maar uit hoeveel meter dat is

).

Ter hoogte van de dam de eerste mooie foto’s gemaakt waar de bergen in Jackson Lake in het water weerspiegelden en daarna een mooi stuk (eenrichting) langs Jenny Lake gereden. Uiteindelijk het park weer uitgereden en uitgekomen in het plaatsje Jackson. Een leuk (toeristisch) plaatsje met stoepen van hout (is het dan wel een stoep?) en veel (houten) gebouwen in ouderwetse stijl. Bij het Visitor Center waar nog informatie over de verschillende dieren te vinden was de camper geparkeerd en rondgekeken en daarna een wandeling door het plaatsje gemaakt, dat bekend staat om de (witte) bogen die (waarschijnlijk) van geweien van de ‘elk’ zijn geweest. Hierna doorgereden naar een supermarkt en flink wat boodschappen gedaan en toen verder zuidwaarts gereden. We hadden vooraf geen camping geboekt, maar hadden wel al enkele mogelijke RV Parken opgeschreven. Uiteindelijk ca. 80 km van Jackson gestopt bij Star Valley Ranch Resort in de buurt van het plaatsje Thayne. Onderweg zagen we enkele RV parken die op weinig enthousiasme konden rekenen, maar gelukkig was dit (grote) RV Park prima in orde voor $30,- Full hookup (hiervoor kreeg je in Yellowstone helemaal geen voorzieningen).

Bij het aanmelden/inchecken kregen Mira en Marianne de vraag of die kleine camper van ons was……..en wij maar trots op onze grote camper. Een rondgang op de camping leerde ons dat er heel veel (oudere) mensen op de camping woonden met allemaal hun eigen golfkarretje (inclusief garage…) en een optrekje of camper waar je u tegen zegt. Waar onze camper in Europa tot 10% van de grootste campers zou horen waar je mee zou rondrijden, hoorde deze op deze camping tot 10% van de kleinste campers. Er heerste nog even verwarring over onze kampeerplek van 35!! meter lang, maar het bleek toch echt alleen voor onze (kleine…) camper te zijn…Na een heerlijke barbecue bij een aangenamere temperatuur (het was 34 graden vandaag) de dag afgesloten. We lazen op internet dat het vandaag in Maastricht 38.4 graden!!! was geweest, dus zo slecht hadden we het hier zeker niet. Morgen gaat de reis verder naar de mormonen van Salt Lake City waar het vandaag 46 graden was (in Celsius…) en is het daar op dit moment (23.00 uur) nog 27.6 graden…benieuwd wat dat gaat brengen

.

Dag 12: Star Valley Ranch naar Salt Lake City

DINSDAG 30 JUNI 2015

Feeling hot, hot, hot. Net als in Nederland is het hier ook warm. Warm, zeg maar gerust heel erg heet. De rit voerde ons vandaag een kleine 400 km door de staten Wyoming, Idaho en Utah. Waarbij de verschillende staatsgrenzen voortdurend overschreden werden en we met Idaho en Utah inmiddels staat nummer 8 en 9 aangedaan hebben. De rit verliep grotendeels vlekkeloos op een kilometer of 10 die we dubbel hebben gereden. Op een route binnendoor werd er namelijk een hele kudde koeien door cowboys (op paarden’ over de openbare weg verplaatst. Omdat we niet wisten of het lang zou duren en de weg toch al niet al te best was besloten om terug te rijden en een andere route te nemen. Eenmaal in de buurt van Salt Lake City zagen we al snel de skischansen van de Olympische Winterspelen van 2002 en werd er na een afdaling van zo´n 10 mijl ook snel duidelijk dat er voldoende hoogteverschil in dit gebied is. Hoewel we voor de eerste keer zo een druk verkeer hadden deze vakantie, toch soepel onze volgende overnachtingsplek voor de komende 2 dagen gevonden.

In dit geval geen camping, maar wederom via Airbnb een (particulier) kelder appartement met 2 slaapkamers gehuurd redelijk in de buurt van het centrum van Salt Lake City en met een grote/lange oprit waar de camper op kon staan. Een perfect appartement met alle voorzieningen en minstens zo belangrijk, goede airco…..Vervolgens nog 2 uurtjes naar een shopping mall in de buurt gegaan en enkele lekkere pizza´s meegenomen naar het appartement. Ondanks wat opstartproblemen (die via sms verkeer met de eigenaar snel opgelost waren) is wifi voor de eerste keer deze vakantie perfect. Op dit soort momenten merk je pas hoe je daar gewend aan bent. Maar wel fijn om wat nieuws uit Limburg, Nederland (en daarbuiten) bij te tanken. Morgen op tijd de deur uit richting het centrum van Salt Lake City.

Dag 13: Salt Lake City

Woensdag 1 juli 2015

Omdat het drukke verkeer in het centrum van Salt Lake City en vooral het parkeren nogal eens lastig zou kunnen zijn er vandaag voor gekozen om met de bus te reizen. Aan het eind van de straat vertrok een bus richting centrum waar we voor $6,25 een dagkaart voor het openbaar vervoer kochten. Eenmaal aangekomen eerst wat informatie opgehaald bij het Tourist Office en toen als eerste naar Gateway gelopen. Waar naast een shoppingmall (waar de winkels overigens nog niet open waren om 9.30 uur) het Olympic Legacy Plaza gelegen was. Dit was naast de namen van alle vrijwilligers op de muren, en het logo groot op de grond voornamelijk een ode aan de vele sponsoren die met een bord vereeuwigd zijn op de muur. Hierna verder (met de tram) naar Temple Square. Wellicht de grootste toeristische ´attractie´. Op dit plein zijn alle gebouwen van de mormonen (niet te verwarren met hormonen…) te bezoeken (je wordt zelfs aangespoord om dit te doen) op de grote kerk na waar veel privé diensten worden gehouden. In het Memorial building is deze kerk wel in het klein nagebouwd met filmpjes van de (indrukwekkende) binnenkant. Mormonen staan voornamelijk bekend om het feit dat ze in polygamie geloven (voor de man dan), of zoals Jo het mooi verwoord´veelwijverij´, hoewel hier sinds 1956 geen sprake meer van is. Tijdens het bezoek aan de verschillende gebouwen werden we doorlopend aangesproken door een van de vele ´zusters´ in de leeftijd tot ongeveer 25 jaar (in totaal zijn er 200 actief op Temple Square) die vrijwillig mensen informeren over het mormonisme, maar in ons geval ook gewoon vaak wilden weten waar we vandaan kwamen en welke taal (of talen) we spreken. Elke zuster (die gedurende 18 maanden ergens in de wereld vrijwilligerswerk moet doen) had een naamplaatje met de vlag van het land van herkomst. Op deze manier kon men zien welke zuster informatie in de eigen taal kon geven. Wij namen genoegen met het Engels, maar ze waren al bezig om te bellen of een Nederlandse zou kunnen komen…

Hierna voor genealoog Jo (niet te verwarren met gynaecoloog…) in de Family History Library gaan kijken of ze hem nog konden helpen aan extra informatie over zijn onderzoek naar de stamboom van de familie Frissen, maar na lang zoeken was een foto in ouderwetse sfeer die ter plekke van ons werd gemaakt (zie foto´s) het meest concrete resultaat. Vervolgens naar Capitol Hill gelopen (en hills die hebben ze hier, net als in San Francisco heuvels in het centrum tot 17%!) en een foto van dit gebouw gemaakt, dat veel weg heeft van het gebouw in Washington.

Hierna was het tijd voor een pauze en ditmaal gekozen om iets te eten bij Jimmy John´s. Een keten in Amerika (van het eerdere bord in Chicago met de tekst Free Smells) en hier een heerlijke sandwich gegeten en een paar grote bekers frisdrank gedronken, want de temperatuur was de 40 graden weer gepasseerd. Aansluitend in het schitterende City Creek Center (winkelcentrum) lekker koel wat tijd doorgebracht zonder uitbundige aankopen.

Als afsluiting op weg gegaan naar Heritage Park ´This is the Place´, dat ons in de ochtend door een fanatieke politieagent werd aangeraden om te bezoeken. Het duurde even voordat we dit via bus en lopend hadden bereikt en bij aankomst bleek het geen echt park te zijn, maar een soort van attractiepark waarin bezoekers een kijkje krijgen hoe het leven in Utah uitzag bij de komst van de Mormomen in 1847 tot 1896. Enige probleem was het feit dat het park om 17.00 uur dicht ging en wij om 16.30 uur arriveerden…..kaartjes kopen had dus geen zin meer. Daar kwam nog bij dat de bus terug uiteindelijk een uur op zich liet wachten, waardoor we om 19.00 uur pas weer terug waren in het appartement. Het was een lange maar prima dag geweest in een (achteraf) mooie stad. Morgen gaat de reis verder naar Moab om vervolgens de 2 naastgelegen natuurparken te bezoeken.

Dag 14: Salt Lake City naar Moab en Arches NP

DONDERDAG 2 JULI 2016

Precies 2 weken zitten er (al!) op, maar wat een geweldige dag wederom. Deze begon met een lange aanloopperiode die voornamelijk bestond uit een rit van bijna 400 km van Salt Lake City. Niet dat dit vervelend was, want het rijden in Amerika blijft heerlijk. Niet alleen omdat dit veel gemoedelijker gaat dan in Nederland, maar ook omdat je vrijwel de hele reis kunt genieten van geweldige uitzichten en het nog eens extra relax rijden in de camper is. Tijdens de reis alleen een keer gestopt om te tanken en een keer om boodschappen te doen en te lunchen, maar verder in 1 ruk door richting Moab. Tegen 15.00 uur waren we in de buurt van Moab en we besloten om meteen Arches NP te bezoeken. Nergens ter wereld komen zoveel natuurlijke rotsbogen voor, als binnen de grenzen van dit park. Naast de vele bogen komen in het park ook allerlei andere grillig gevormde rotsformaties voor. Een groot deel van het park is eenvoudig bereikbaar via een 18 mijl lange weg en diverse wandelpaden, maar er zijn ook gebieden die je pas kan bezichtigen na het maken van een lange trektocht.

We besloten om de hele route af te rijden en bij een groot aantal punten te stoppen, maar geen al te lange wandelingen te maken. Enerzijds omdat de tijd ontbrak, maar ook omdat het daar veel te warm voor was. Het lijkt eentonig te worden, maar ook dit was wederom een geweldig indrukwekkend park. We hebben een groot aantal bekende punten bezocht zoals Balanced Rock. Op een voetstuk van zacht zandsteen balanceert een enorm rotsblok met een gewicht van 3 miljoen kilogram! dat uit een hardere zandsteensoort bestaat. Verder een groot aantal bogen van dichtbij en veraf gezien, waar we een aantal kleine wandelingen voor gemaakt hebben. Het blijft jammer dat op foto’s moeilijk over te brengen is (ook omdat er slechts lage resolutie foto’s ge-upload kunnen worden op deze pagina), hoe indrukwekkend deze natuur is. Tegen 18.30 uur hadden we het grootste/belangrijkste wel gezien en zijn richting onze (vooraf gereserveerde) camping (Camping Canyonlands) in hartje Moab gegaan. Ook nu gelukkig een prima camping met veel schaduw. De barbecue aangemaakt en de dag heerlijk afgesloten met een koud biertje voor de heren en lemonade voor de dames. Morgen staat Canyonlands NP op het programma. Benieuwd wat dat gaat worden!

Dag 15: Moab en Canyonlands NP

VRIJDAG 3 JULI 2015

Wat kunnen we terugkijken op een bijzondere dag. Vandaag stond namelijk Canyonlands NP op het programma. Gedurende miljoenen jaren hebben de Green River, de Colorado River en hun zijrivieren zich een weg gebaand door het rotslandschap in Utah. Hierdoor is een van de meest ruige gebieden in de Verenigde Staten ontstaan, een bijna ondoordringbaar labyrinth van kloven met talloze natuurlijke bogen, bruggen en de meest grillige rotsformaties. Voorafgaand aan de vakantie hadden we het er al eens over gehad om dit met een Jeep te doen en wat zijn we achteraf blij dat we dit gedaan hebben. ’s Ochtends zagen we naast de camping bij de Tourist Office dat er nog een gifgroene Jeep Wrangler (gelukkig inclusief airco, want het zou weer meer dan 40 graden worden) staan en deze was nog vrij. Hoewel het een duur grapje is, niet getwijfeld en na alle papieren ingevuld te hebben Jo en Marianne op de camping opgehaald en koers gezet naar Canyonlands. Eerst zijn we nog tekeningen op de rotswanden tegengekomen die door prehistorische Indianen zijn getekend en ook kwamen we langs een rotsblok met daarop de voetafdruk (pootafdruk) van een dinosaurus. Leuk, maar niet bijzonder. Je hebt het gezien, zullen we maar zeggen....

De aanloop van de verharde route eindigde bij de Potash Site, waar in een aantal grote waterbasins zout wordt gewonnen. De heldere blauwe kleur van het water gaf een opvallend contrast met de roodbruine kleuren van de omgeving. Er waren ons 2 off-road routes geadviseerd. Allereerst dus de Potash Road die overging in de Shafer Trail. In plaats van de Canyon van bovenaf te zien (zoals je normaal zou doen bij een bezoek aan het park) hebben we nu over een veel lager gelegen gedeelte van de Canyon gereden. En tussen al die gigantische rotsen om je heen, voel je je heel klein. Na de Potash Road, begon eigenlijk het echte klimwerk, namelijk de Schafer Trail. Via een smalle steile route langs de rotsen, moesten honderden meters overwonnen worden om boven de komen. Een geweldige ervaring en eenmaal boven was het uitzicht op de afgelegde route alleen maar mooier. Hierna kort nog enkele uitzichtpunten van Canyonlands van bovenaf bekeken en daarna door naar de 2^e route die net buiten het park begint, genaamd de Gemini Bridges Road. Heel anders dan de eerste, en vooral nog slechtere wegen. Er leek geen eind aan te komen en we verbaasden ons over de auto’s die zonder al te veel clearance (verschil tussen onderkant auto en wegdek) deze route reden. Dat kon nooit goed gaan zonder schade op te lopen. Al met al routes waar we flink door elkaar zijn geschud. Zelf uiteraard veel gefilmd, maar dit is nog niet online. Op youtube staat echter een impressie van de eerste route zie https://www.youtube.com/watch?v=qGpaILHYK-A.

Uiteindelijk was alles prima verlopen en waren we om 16.30 uur weer terug op de camping. Na de Jeep afgespoten en afgetankt te hebben deze zonder schade weer ingeleverd. Een geweldige ervaring rijker! Morgen wordt het feest (4th of July) en gaan wij verder naar Page via Monument Valley.