USA 2015 Mira&Milan Marianne&Jo

Dag 15: Moab en Canyonlands NP

VRIJDAG 3 JULI 2015

Wat kunnen we terugkijken op een bijzondere dag. Vandaag stond namelijk Canyonlands NP op het programma. Gedurende miljoenen jaren hebben de Green River, de Colorado River en hun zijrivieren zich een weg gebaand door het rotslandschap in Utah. Hierdoor is een van de meest ruige gebieden in de Verenigde Staten ontstaan, een bijna ondoordringbaar labyrinth van kloven met talloze natuurlijke bogen, bruggen en de meest grillige rotsformaties. Voorafgaand aan de vakantie hadden we het er al eens over gehad om dit met een Jeep te doen en wat zijn we achteraf blij dat we dit gedaan hebben. ’s Ochtends zagen we naast de camping bij de Tourist Office dat er nog een gifgroene Jeep Wrangler (gelukkig inclusief airco, want het zou weer meer dan 40 graden worden) staan en deze was nog vrij. Hoewel het een duur grapje is, niet getwijfeld en na alle papieren ingevuld te hebben Jo en Marianne op de camping opgehaald en koers gezet naar Canyonlands. Eerst zijn we nog tekeningen op de rotswanden tegengekomen die door prehistorische Indianen zijn getekend en ook kwamen we langs een rotsblok met daarop de voetafdruk (pootafdruk) van een dinosaurus. Leuk, maar niet bijzonder. Je hebt het gezien, zullen we maar zeggen....

De aanloop van de verharde route eindigde bij de Potash Site, waar in een aantal grote waterbasins zout wordt gewonnen. De heldere blauwe kleur van het water gaf een opvallend contrast met de roodbruine kleuren van de omgeving. Er waren ons 2 off-road routes geadviseerd. Allereerst dus de Potash Road die overging in de Shafer Trail. In plaats van de Canyon van bovenaf te zien (zoals je normaal zou doen bij een bezoek aan het park) hebben we nu over een veel lager gelegen gedeelte van de Canyon gereden. En tussen al die gigantische rotsen om je heen, voel je je heel klein. Na de Potash Road, begon eigenlijk het echte klimwerk, namelijk de Schafer Trail. Via een smalle steile route langs de rotsen, moesten honderden meters overwonnen worden om boven de komen. Een geweldige ervaring en eenmaal boven was het uitzicht op de afgelegde route alleen maar mooier. Hierna kort nog enkele uitzichtpunten van Canyonlands van bovenaf bekeken en daarna door naar de 2e route die net buiten het park begint, genaamd de Gemini Bridges Road. Heel anders dan de eerste, en vooral nog slechtere wegen. Er leek geen eind aan te komen en we verbaasden ons over de auto’s die zonder al te veel clearance (verschil tussen onderkant auto en wegdek) deze route reden. Dat kon nooit goed gaan zonder schade op te lopen. Al met al routes waar we flink door elkaar zijn geschud. Zelf uiteraard veel gefilmd, maar dit is nog niet online. Op youtube staat echter een impressie van de eerste route zie https://www.youtube.com/watch?v=qGpaILHYK-A.

Uiteindelijk was alles prima verlopen en waren we om 16.30 uur weer terug op de camping. Na de Jeep afgespoten en afgetankt te hebben deze zonder schade weer ingeleverd. Een geweldige ervaring rijker! Morgen wordt het feest (4th of July) en gaan wij verder naar Page via Monument Valley.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!