ZONDAG 5 JULI 2015

Deze ochtend rustig aangedaan, vandaag stond er immers ‘slechts’ een rit van 220 km op het programma van Page naar de Grand Canyon. Na wat laatste boodschappen in Page vlak buiten Page gestopt bij Horseshoe Bend. Een natuurlijke bocht in de vorm van een hoefijzer gemaakt door de Colorado River. We hadden hier in 2007 en 2008 al eens een bezoek aangebracht, maar destijds was dit nog minder ontdekt door toeristen, was eer een klein parkeerplaatsje en een handvol toeristen. Nu was de parkeerplaats al veel groter net als het aantal toeristen. Via een zandweg (heuvel op en heuvel af) van 1,2 km bereik je het punt waarbij je van bovenaf de rivier in kijkt. Een prachtig gezicht. Ook hier (net als op alle andere plekken) de vele Chinezen (ook Amerikaanse) die er complete fotoshoots van maken aan de rand. Na een kwartiertje was het goed geweest en begon de wandeling terug. Door de hitte was het even afzien, maar zeker de moeite waard.

Hierna doorgereden naar de Grand Canyon door een prachtig landschap waar we onderweg warempel weer een rotonde tegen kwamen! Normaal niet zo bijzonder, ware het niet dat dit pas de 3^e rotonde na 4.000 km was. Dat maakt het binnendoor rijden in Amerika dan ook zo veel prettiger dan in bijvoorbeeld Frankrijk (zeker met een camper/caravan). Meteen na binnenkomst van het park (normaal $30,- per auto, maar ook hier was uiteraard de America the Beautiful Pass geldig) bij het eerste uitzichtpunt (Desert View) gestopt. En net als de eerste keer een waanzinnig uitzicht. Het is zo immens ‘ grand’ dat het moeilijk te bevatten is. Even enkele cijfers over de Grand Canyon: 446 km lang, ca. 1,6 km diep en gemiddeld 16 km breed. Hierna ook nog gestopt bij Grand View en helaas begon het toen te regenen. We besloten om daarom maar alvast naar onze camping (Mather Campground te gaan). Deze had verder geen voorzieningen als stroom en water, maar kostte daarom ook slechts $17,- per nacht. Na enige tijd was het gelukkig weer droog en besloten we nog richting de rode (Hermits Rest) route te gaan. Deze is alleen bereikbaar via de (gratis) shuttlebussen die bij elk ‘ view point’ stoppen en waar je gemiddeld niet meer dan 15 minuten op hoeft te wachten. Bij enkele punten de Canyon nog bekeken en een aantal schitterende foto’s gemaakt. Eenmaal terug op de camping was (en bleef) het droog en besloten om alsnog te barbecueën, nadat we met behulp van de generator (die tussen 18.00 – 20.00 uur aan mag) gedoucht hadden. Morgen de laatste camper dag met een flinke rit van 470 km naar Las Vegas.